“Als het volgend jaar niet lukt, dan kun je er ook voor kiezen om gespreid examen te doen.” Dat verzekerde de mentor van Suzanne aan het einde van het vorige schooljaar. Die mogelijkheid gaf haar toen en geeft haar nu veel meer lucht. Suzanne (18) volgt nu 6 vwo aan het Rodenborch College in Rosmalen. “Aan het begin van dit schooljaar merkte ik niet veel energie te hebben om alle examenvakken in één jaar te volgen”, zegt Suzanne. “Enerzijds omdat ik autisme heb, maar vooral omdat ik daarnaast een depressie ontwikkelde. Vanwege de behandelingen die ik daarvoor krijg, moet ik regelmatig school missen.” Wat betekent dit voor je? “Aan het begin van dit examenjaar leverde mij dat veel stress op. Samen met school kozen we er daarom voor om 6 vwo in twee jaar te doorlopen: in dit eerste jaar volg ik vier examenvakken, het volgende jaar vier andere vakken. Ik merk nu dat het veel meer ontspannen gaat. Maar de komende periode gaat er weer anders uitzien.”

Beetje uitgesloten
Wat gebeurt er dan binnenkort? “Ik ga voor mijn depressie dan naar een dagbehandeling; eerst acht weken drie dagen per week, daarna acht weken één dag per week. Dat maakt het wel lastiger om alle vier gekozen vakken te kunnen blijven volgen. In principe ga ik ze dit jaar wel afronden, maar waarschijnlijk volg ik er dan geen lessen meer van.” De school helpt hierbij? “Klopt, en dat is heel fijn. ‘Het is niet over mij, maar met mij praten. En dat is heel fijn’ Aan de andere kant merk ik ook wel de nadelen van het school missen. Ik heb sowieso al moeite met sociale contacten. Nu ik minder op school ben en dus minder vaak in de pauzes met klasgenoten omga, merk ik dat het mij nog meer moeite kost om aansluiting bij anderen te vinden. Daarnaast voel ik mij soms een beetje uitgesloten van bepaalde zaken. Dan praten klasgenoten over dingen waar ik niet over kan meepraten.”

Op de hoogte houden
Is er begrip voor het niet op school zijn? “Niet bij iedere klasgenoot, maar over het algemeen wel bij de meesten. Ik heb ze niet bewust op de hoogte gebracht van mijn situatie, maar deel via Instagram zoal hoe het met mij gaat en wat mij bezighoudt. Vooral daardoor zijn leraren en leerlingen op de hoogte.” En soms vertel je het ook persoonlijk? “Ja, het ligt er aan wie het vraagt. Ook app ik sommigen wel om te vragen of ze mij op de hoogte willen houden van wat er speelt en wat er in de lessen wordt behandeld. Ik app dan: is er iets dat ik moet weten? En daar regeren ze dan op. Verder heb ik wekelijks contact met mijn persoonlijke coach, een docent van school die mij dan vraagt hoe zij mij verder kan helpen.”

Periodiek breder overleg
Sommige jongeren geven aan behoefte te hebben aan een contactpersoon die voor hen het organisatorische en communicatieve stuk op school op zich neemt. Herken je dat? “Jazeker, ik vind het heel fijn om een persoonlijke coach op school te hebben. Zelf ben ik niet zo goed in communicatie. Via haar lukt dat wel. Daarnaast vindt er periodiek - min of meer één keer in de twee maanden - een groter overleg plaats. Met de ondersteuningscoördinator van school, de Ondersteuner Passend Onderwijs (onderdeel van het samenwerkingsverband De Meierij), mijn persoonlijke coach van school en met mijn ouders bekijken we samen wat er zoal nog geregeld moet of kan worden. Zijn er nog dingen onduidelijk? Kunnen ze op school nog iets voor mij aanpassen? Dat soort zaken. Ze helpen mij echt: het is dus niet over mij, maar met mij praten. En dat werkt heel goed.”

Kijken naar het individu
“Al met al is het fijn dat de school mij op deze manier helpt. Zo gaat het in elk geval niet slechter met mij.” Heb je nog een tip die je andere scholen wil meegeven? “Kijk vooral naar de persoon zelf, naar het individu, en pas daar het onderwijsprogramma op aan.”